Onzeker

Door elkaar: Feuilleton over de veranderingen in de zorg

Deel 3 telefoongesprek en brief

Nog een paar dagen en dan loopt de indicatie van onze jongste af.
De gemeente heeft ondertussen toch wel tijd genoeg gehad om de aanvragen via BJZ te verwerken?
En is het niet logisch om indicaties die snel aflopen voorrang te geven?

Voel me behoorlijk in de kou gezet, want zelfs al zou onze aanvraag nu in behandeling worden genomen,
dan nog gaat er tijd overheen voordat de beschikking er is. Tijd zonder indicatie, dus geen PGB en dus geen zorg voor onze jongste.

Moedeloos wordt je ervan. Je doet zo je best om de aanvraag op tijd in te dienen, en nu zit je nog tot op het laatste moment in onzekerheid.

Telefoongesprek.

Tijd om maar eens te bellen. Eerst mezelf goed voorbereiden, het is niet erg als mijn onzekerheid en ongerustheid naar voren komen, maar ik moet wel rustig blijven en vooral mezelf niet boos maken.

Natuurlijk word ik eerst doorverbonden, maar had daarna wel meteen de juiste persoon aan de lijn.
Zelfs de naam van onze jongste was bekend! Ze waren druk bezig om de gesprekken in te plannen, waarschijnlijk krijg ik morgen al een belletje om de afspraak te maken.
“Maar hoe zit het dan met de tijd dat er geen indicatie is?” Dat is natuurlijk mijn grootste onzekerheid.
Maar ook op dat vlak konden ze me gerust stellen. De huidige indicatie blijft geldig totdat het gesprek is geweest. Maar dat staat ook in de brief. Brief? Ja een brief, als u die nog niet heeft, dan is die er vast morgen.

De brief

En inderdaad, de volgende dag hadden we de brief met, heel belangrijk, zwart op wit, wat al was gezegd in het telefoongesprek:

Loopt uw indicatie eerder af?
Het is mogelijk dat uw jeugdzorgindicatie eerder afloopt dan het gesprek gepland staat. In dat geval loopt de indicatie door te het moment dat u een gesprek hebt en er een nieuw besluit is genomen. U behoudt tot die tijd gewoon het pgb zoals u dat gewend bent.

Een pak van mijn hart.

Volgende week deel 4